Blog van 30 mei 2024

Datum: 30-05-2024

.
Twee jaar geleden heb ik de uitvaart van haar man mogen vormgegeven en begeleiden. Ik was haar zeker ook niet vergeten, haar man kon het leven hier op aarde niet meer aan. Hij kon niet anders dan op zijn manier zelf vertrekken naar *De Hemel* schreef hij in zijn afscheidsbrief.
Conny, het gaat wel maar ik zit nog met zoveel vraagtekens en vraagstukken. Als ik in de natuur ben dan voel ik me redelijk goed. Nu heb ik begrepen/gelezen dat jij ook ontlaad en oplaad in de natuur als je gedachten niet stil willen staan.
Van een collega heb ik vernomen dat er na jullie wandeling in de bossen voor haar weer meer rust is gekomen in haar rouwproces.
Mijn vraag is nu; ' Zou je ook met mij mee willen lopen in mijn rouwproces?
Vanmorgen maakte we samen de eerste wandeling in de natuur. Toen we na onze wandeling aan een kopje koffie zaten vroeg ik haar.. ' Wat is voor jou tijdens onze wandeling nu het meest helend geweest?
Haar antwoord was: ' Ik denk dat voor nu het belangrijkste was dat ik na 2 jaar nog steeds mijn verhaal, mijn twijfels en onzekerheden aan je mocht vertellen zonder dat jij er een oordeel over hebt. Dat vind ik heel moeilijk dat de meeste mensen met goedbedoelde ( ongevraagde) adviezen komen wat ik beter wel en niet kan doen...!
Ik word daar juist verdrietig van...
Wat een verademing dat alles er bij jou mag zijn ZONDER OORDEEL.
Dankjewel Conny, kijk nu al uit naar onze volgende wandeling.. en koffie
Lief Vaarwel