Datum: 30-06-2024
'Alweer 10 jaar'
Afgelopen vrijdag had ik een gesprek met een dierbare n.a.v. die 'Alweer 10 jaar" .
Het gesprek ging over wat is nou tijd?
Want 10 jaar is in tijd gemeten toch best lang, niet ? Toch, als je gaat voelen lijken die 10 jaar ook weer heel kort. En zo gingen we nog even door over de tijd....
10 jaar geleden op 24 april maakte ik de keus om de opleiding Ritueelbegeleiden bij Afscheid te gaan doen.Twee weken nadat ik deze keus gemaakt had werd mijn vader met spoed opgenomen in het ziekenhuis.
Steeds meer werd duidelijk dat dit het begin was van de laatste fase in zijn aardse leven.
Op 30 juni 2014 overleed hij 's avonds om 21.05 uur thuis in het bijzijn van zijn gezin. Precies zoals het bij hem paste, overgaan omringd door zijn gezin.
Na wat hobbels te doorlopen hebben na zijn overlijden begon ik in maart 2015 aan de opleiding. Ik heb hem dit niet meer kunnen vertellen. Misschien had hij gezegd; ' Weet je het zeker, want dit is volgens mij ook niet het gemakkelijkste om te doen..
'Jullie Pa was ene mooie mens'
zei iedereen die hem gekend heeft. Naarmate de jaren voorbij gingen na zijn overlijden, leerde ik onze Pa steeds beter kennen o.a. door de verhalen die over hem verteld werden.
De tijd verstreek en steeds vaker had ik het idee dat onze Pa achter mij stond als ik een uitvaart voor ging. Steeds vaker durfde ik hem ook heel voorzichtig te vragen; ' Pa wil je me steunen'.
De dagen, de maanden en de jaren verstreken. Ik heb me zo vaak afgevraagd ondanks dat ik hem voelde ' zou hij echt bij me zijn'?
En nu 10 jaar later ( wat een tijd alweer) hoef ik niets meer te vragen want hij is er altijd bij, als ik een uitvaart voor mag gaan.
En weet je hoe dat komt?
Mijn zelfvertrouwen is gegroeid.
Mijn vertrouwen in het leven is gegroeid en mijn vertrouwen dat het echt waar is wat ik voel, is meer dan gegroeid.
Ik hoef me nu meer af te vragen of er meer is tussen "Hemel en Aarde" want ik weet inmiddels dat dit echt zo is.
Tijd lijkt hierin niet meer te bestaan want ons lijntje is 24 uur per dag met elkaar verbonden. Hij is er altijd, ik voel hem altijd en als ik ( denk) dat ik hem extra nodig heb; zeg ik; ' Pa vandaag heb ik echt je steun, kracht en warmte nodig?
' 10 jaar alweer' na 10 jaar lijkt tijd en afstand niet te bestaan... ( Herkenbaar?)
Pa vandaag gaan wij om jouw
'Alweer 10 jaar' te herinneren een ijsje eten met ons ma .
' Onze Pa was ene mooie mens'